Wonderen als nauwkeurige waarneming
Wij hebben herhaaldelijk gesteld dat de basisbegrippen, waar door de cursus heen naar gerefereerd wordt, geen kwestie van gradaties zijn. Bepaalde fundamentele begrippen kunnen niet betekenisvol worden begrepen in termen van gelijktijdig bestaande polariteiten.
Het is onmogelijk om licht en duisternis, of alles en niets als verenigde mogelijkheden te bevatten. Zij zijn allen waar of allen onwaar. Het is absoluut essentieel dat jij volledig begrijpt dat gedrag wispelturig is totdat een ferme overeenkomst met de één of de ander is gemaakt.
Een ferme overeenkomst met duisternis, of niets, is onmogelijk. Niemand heeft ooit geleefd die niet een beetje licht en iets van alles heeft ervaren. Dit heeft het iedereen onmogelijk gemaakt de waarheid totaal te ontkennen, zelfs als hij zichzelf in deze connectie meestentijds misleid. Dat is waarom zij, die grotendeels in duisternis en leegte leven, nooit blijvende verlichting vinden.
Onschuld is tevens geen gedeeltelijke eigenschap. Zij is geen werkelijke verdediging totdat zij totaal is. Wanneer het gedeeltelijk is, wordt het gekaraktiriseerd door dezelfde ongeregelde aard die opgaat voor andere verdedigingen die aan twee kanten snijden. De gedeeltelijk onschuldigen zijn geneigd bij tijden nogal dwaas te zijn. Het is niet totdat hun onschuld een onvervalst uitgangspunt is, wat universeel is in haar toepassing, dat zij wijsheid wordt.
Onschuldige (of ware) waarneming betekent dat jij nooit mis-waarneemt en altijd waarachtig ziet. Simpeler nog, dit betekent dat jij nooit ziet wat in werkelijkheid niet bestaat. Wanneer het jou aan vertrouwen ontbreekt in wat iemand anders zal doen, getuig jij van jouw geloof dat hij niet in zijn juiste denken is. Dit is nauwelijks een wonder-gebaseerd referentiekader. Het heeft tevens het rampzalige gevolg van ontkennen (onjuist gebruiken) van het essentieële scheppende vermogen van het wonder.
Het wonder neemt alles waar zoals het is. Als niets behalve de waarheid bestaat, (en dit is werkelijk een overbodige verklaring, omdat wat niet waar is niet kan bestaan) kan juist gericht zien niets behalve volmaaktheid waarnemen. Wij hebben menigmaal gezegd dat alleen wat God schept, of wat de mens met dezelfde wil schept, enig werkelijk bestaan heeft. Dit is dan alles wat de onschuldigen kunnen zien. Zij lijden niet aan de waanvoorstellingen van degenen die gescheiden zijn.
De manier om al zulke zinsbegochelingen te corrigeren is jouw vertrouwen in hun terug te trekken en het alleen te investeren in wat waar is. Tot de lengte waarin jij je in valse waarneming in jezelf of anderen schaart, valideer jij een verkeerde basis-waarneming. Jij kunt het gebrekkige niet valideren. Ik suggereer dat jij vrijwillig al zulke pogingen opgeeft, want zij kunnen slechts uitzinnig zijn. Als jij bereid bent wat waar is te valideren in alles wat jij waarneemt, zul jij het waar voor jou maken.
Onthoud dat wij hebben gezegd dat waarheid elke vergissing overwint. Dit betekent dat als jij waarachtig waarneemt, jij verkeerde waarnemingen in jezelf en anderen simultaan opheft. Omdat jij hen ziet zoals zij werkelijk werden geschapen en werkelijk kunnen scheppen, bied jij hun jouw validatie van hun waarheid, dit is de werkelijke heling welke het wonder actief schept.
De reden waarom dit zo kort is, in weerwil van zijn uiterste belangrijkheid, is omdat het niet symbolish is. Dit betekent dat het niet open staat voor meer dan een interpretatie. Dat betekent dat het ondubbelzinnig is. Het verklaart tevens de aanhaling die jij nooit eerder correct in volledige vorm hebt gezien: "Maar dit weten wij, dat wanneer Hij verschijnt (of zal worden waargenomen) wij zoals Hij zullen zijn, want wij zullen Hem zien zoals Hij is. En ieder mens die deze hoop in zich heeft, zuivert zichzelf net zoals Hij zuiver is." Ieder mens heeft de hoop dat hij correct kan zien, want het vermogen dit te doen is in Hem. De mens zijn enige hoop is de dingen te zien zoals zij zijn.
