De introductie tot wonderen
- Het eerste wat over wonderen onthouden dient te worden, is dat er geen orde aan moeilijkheden onder ze is. Eén is niet moeilijker of groter dan een ander. Zij zijn allen hetzelfde.
- Wonderen doen er niet toe. Zij zijn vrij onbelangrijk.
- Zij vinden natuurlijk plaats als een uitdrukking van liefde. Het werkelijke wonder is de liefde die ze inspireert. In die zin is alles wat van liefde komt een wonder. ~ Dit verklaart het eerste punt dat relateerde naar het gebrek aan orde. Alle uitdrukkingen van liefde zijn maximaal. ~ Dat is waarom het ding zelf er niet toe doet. Het enige wat er toe doet is de Bron en die is ver voorbij menselijke evaluatie.
- Alle wonderen betekenen Leven en God is de gever van Leven. Hij zal jou heel specifiek leiden.
- Wonderen zijn gewoonten en zouden onvrijwillig moeten zijn. Zij zouden niet onder bewuste controle moeten staan. Bewust geselecteerde wonderen zijn gewoonlijk misleid en dit zal het talent onbruikbaar maken.
- Wonderen zijn natuurlijk. Wanneer zij niet voorvallen is er iets misgegaan.
- Wonderen zijn ieders recht, maar purificatie is eerst noodzakelijk.
- Wonderen zijn een vorm van heling. Zij voorzien in een behoefte en worden verricht door hen die meer hebben, voor hen die minder hebben.
- Wonderen zijn een vorm van uitwisseling. Zoals alle uitdrukkingen van liefde, die in de waarachtige zin altijd wonderbaarlijk zijn, keert de uitwisseling de fysieke wetten om.
- Een wonder is een omkeren van de fysieke orde, omdat het meer liefde naar de gever en de ontvanger brengt. (Een wonder is misbegrepen wanneer het als een spektakel wordt beschouwd.)
- Het gebruik van wonderen als een spektakel om geloof op te wekken is fout. Zij worden werkelijk voor en door gelovers gebruikt.
- Gebed is het medium van wonderen. Gebed is de natuurlijke communicatie van het Geschapene met de Schepper. Door gebed wordt liefde ontvangen en door wonderen wordt liefde uitgedrukt.
- Wonderen zijn gedachtescheppingen. Gedachten kunnen werkelijkheden van lagere orde, of hogere orde scheppen. Dit is het grondonderscheid tussen intellectualisme en denken. Eén schept het fysieke, de ander het spirituele en wij geloven in wat wij scheppen.
- Een wonder is een begin en een eind. Het schaft aldus tijd af. Het is altijd een toezegging van wedergeboorte, die terug lijkt te gaan, maar werkelijk vooruit gaat. Het ontdoet het verleden in het heden en verlost aldus de toekomst.
- Wonderen getuigen van de waarheid. Zij zijn overtuigend omdat zij uit overtuiging verrijzen. Zonder overtuiging vervallen zij tot magie, wat geestloos is en daarom destructief, of liever; het oncreatieve gebruik van de Geest is.
- Elke dag zou aan wonderen gewijd moeten zijn. (God schiep tijd, zodat de mens het creatief zou kunnen gebruiken en zichzelf kon overtuigen van zijn eigen vermogen om te scheppen. Tijd is een leermiddel en een werktuig voor een einde. Het zal vervagen wanneer het niet langer bruikbaar is om leren te vergemakkelijken.)
- Wonderen zijn onderwijsmiddelen om te demonstreren dat het gezegender is om te geven, dan te ontvangen. Zij doen simultaan de reservekracht van de gever toenemen en voorzien in het gebrek aan kracht in de ontvanger. Wees heel voorzichtig met de interpretatie hiervan.
- Wonderen zijn de afwezigheid van het lichaam. Zij zijn plotselinge verschuivingen naar onzichtbaarheid, weg van de lagere-orde werkelijkheid. Dat is waarom zij helen.
- Een wonder is een dienst. Het is de maximale dienst die een ziel aan een ander kan verlenen. Het is een manier van je naaste liefhebben als jezelf. De doener herkent symultaan de onmetelijke waarde van zichzelf en die van zijn naaste.
- Wonderen rusten op de wet en orde van de eeuwigheid, niet op die van tijd.
- Wonderen zijn een industriële noodzaak. Industrie is afhankelijk van coöperatie en coöperatie is van wonderen afhankelijk.
- Wonderen zijn webben van ijzer. Zij verenigen menselijke fragiliteit met de kracht van God.
- Wonderen zijn natuurlijke uitdrukkingen van totale vergeving. Door wonderen accepteerd de mens Gods vergeving, door het naar anderen uit te breiden. De tweede stap is inherent in de eerste, want licht kan het duister niet tolereren. Licht verdrijft de duisternis per definitie automatisch. Wonderen worden alleen met angst geassocieerd vanwege de misvatting dat duisternis kan verbergen. De mens gelooft dat wat hij niet ziet, niet bestaat en zijn fysieke ogen kunnen in het duister niet zien. Dit is een heel primitieve oplossing en heeft geleid tot een ontkenning van het spirituele oog, wat altijd van licht afhankelijk is. Onthoud het Bijbelse gebod: "Mag ik nooit vergeten dat Uw oog eeuwig op mij rust, beschouwende de kwaden en de goeden." Er zijn twee stadia, één lager en één hoger, die betrokken zijn in het ontsnappen uit de duisternis: ~De herkenning dat duisternis niet kan verbergen. Dit brengt meestentijds angst met zich mee. ~De herkenning dat er niets is dat jij wilt verbergen, zelfs als jij dat zou kunnen. Dit brengt ontsnapping aan angst.
- Een wonder herontwaakt het bewustzijn dat de spirit en niet het lichaam, het altaar van de Waarheid is. Dit is de herkenning die leidt tot het helende vermogen van het wonder.
- Een wonder herschikt de orde van waarneming en plaatst de niveaus in hen waarachtige perspectief. Dit heelt op alle niveaus, want alle ziekte komt van het verwarren van de niveaus.
- Een wonder maakt zielen één in God. De kerk van God is enkel de som van de zielen die Hij heeft geschapen, wat het gecoöpereerde lichaam van Christus is.
- Wonderen maken tijd en gelegenheid wacht op alle mensen. Wonderen kunnen de zieken helen en de doden doen verrijzen, omdat de mens zelf beide dood en belastingen heeft gemaakt en beide kan afschaffen. Merk op dat belasting eveneens beproeving betekent. Eén definitie van wonderen is: "Datgene wat, of één die, van weergaloze uitmuntendheid of verdienste is." Jij bent een wonder. God schept alleen "dat wat, of degene die, van weergaloze uitmuntendheid of verdienste is." De mens is eveneens in staat tot dit soort van scheppen, daar hij het evenbeeld en de gelijkenis van zijn eigen Schepper is. Al het andere is enkel zijn eigen nachtmerrie en bestaat niet. Alleen de Scheppingen van Licht zijn waarlijk.
- Wonderen zijn een deel van een in elkaar grijpende keten van vergeving die, wanneer die is gecompleteerd, de Verzoening vormt. Dit proces werkt altijd en in alle dimensies van tijd. Ik heb de leiding van de Verzoening, die ik om te beginnen ondernam. Mijn verzoening was voor het tenietdoen van alle zonden, die de mens niet anderszins kon corrigeren. Dat is wat de Bijbelse verklaring "van onder eeuwige armen" betekent. "Voor zoveel gij dit een van deze minsten gedaan hebt" eindigt werkelijk met: "zo hebt gij het uzelve en Mij ook gedaan." De reden waarom jij voor mij komt is omdat ik geen wonderen voor mijn eigen Verzoening nodig heb, maar ik sta aan het eind in geval jij tijdelijk faalt.
- Wonderen behoeven vrijheid van angst. Een deel van hen verzoeningswaarde impliceert precies dat. Merk op dat het woord 'verzoenen' werkelijk 'ontdoen' betekent. Het doel van de Verzoening is alles aan jou te herstellen. Jij had alles toen jij werd geschapen, net zoals iedereen dat had.
- Het vermogen om wonderen te verrichten behoort jou toe. Ik zal voor jou de juiste omstandigheden scheppen om ze te verrichten. Maar jij moet bereid en klaar zijn om ze te verrichten, daar jij hier reeds toe in staat bent. Ze verrichten zal overtuiging in het vermogen brengen. Ik herhaal dat jij wonderen door jouw handen door de mijne zult zien. Overtuiging komt werkelijk door voltooiing. Onthoud dat het vermogen het potentieel is, het bereiken is de uitdrukking ervan en de Verzoening is het Doel.
- Een wonder is een Universele Zegening van God door mij naar al mijn broeders. Het is het privilege hen die vergeven om te vergeven.
- Het wonder verenigt Zielen direct met elkander. Openbaring verenigt Zielen direct met God. Geen van beide komen vanuit het bewustzijn voort, maar beide worden daar ervaren. Dit is essentieel want bewustzijn is de toestand die actie produceert, alhoewel het die niet inspireert.
- Wonderen zijn een manier om verlossing van angst te verwerven. Openbaring brengt een toestand teweeg waarin angst reeds is afgeschaft. Wonderen zijn aldus een middel en Openbaringen zijn een eind. In die zin werken zij samen. Wonderen zijn niet van Openbaring afhankelijk, zij brengen die teweeg.
- Wonderen loven God door de mens. Zij loven God door Zijn Scheppingen te eren en hun volmaaktheid te bevestigen. Zij helen omdat zij lichaams-identificatie ontkennen en Ziels-identificatie te bevestigen. Door de Spirit waar te nemen passen zij de niveaus aan en zien ze in hen juiste alignement. Dit plaatst de Spirit in het centrum, waar zielen direct kunnen communiceren.
- Wonderen zouden dankbaarheid moeten inspireren, niet ontzag. De mens zou God moeten danken voor wat hij werkelijk is. De kinderen van God zijn heel heilig. Het wonder eert hun heiligheid. Gods Scheppingen kunnen hun heiligheid niet verliezen, alhoewel zij verborgen kan zijn. Het wonder onthult haar en brengt haar naar het licht waar zij thuishoort. Heiligheid kan nooit werkelijk in het duister verborgen zijn, maar de mens kan zichzelf op dit punt misleiden. Deze illusie maakt hem bang, want in zijn hart weet hij dat het een illusie is. Zoals alle illusies, wendt hij enorme inspanningen aan om hen validiteit te vestigen. Het wonder plaatst validiteit waar zij thuishoort. Eeuwige validiteit behoort alleen de Ziel toe. Het wonder erkent alleen de Waarheid. Het verdrijft aldus de mens zijn illusies omtrent zichzelf em plaatst hem in communie met zichzelf en God.
- Christus inspireert alle wonderen, die in wezen bemiddelingen zijn. Zij spreken ten gunste voor de heiligheid van de mens en maken hem heilig. Zij plaatsen de mens voorbij de fysieke wetten en verheffen hem in de sfeer van de hemelse orde. In deze orde is de mens volmaakt. De Ziel verliest nooit zijn gemeenschap met God. Alleen de geest en het lichaam hebben de Verzoening nodig. Het wonder verenigt in de Verzoening van Christus door de geest in de dienst van de Spirit te plaatsen. Dit vestigt de juiste functie van de geest en beëindigd zijn vergissingen.
- Wonderen eren de mens omdat hij beminnelijk is. Zij verdrijven de illusies omtrent hemzelf en nemen het licht in hem waar. Zij verzoenen aldus voor zijn vergissingen door hem van zijn eigen nachtmerries te verlossen. Zij bevrijden hem uit een gevangenis waarin hij zichzelf gevangen heeft gezet. Door zijn geest van illusies te bevrijden, herstellen zij zijn geestelijke gezondheid en plaatsen zij hem aan de voeten van Jezus.
- Het wonder hersteld de Ziel tot zijn volheid. Door voor gebrek te verzoenen vestigt het wonder volmaakte bescherming. De kracht van de Ziel laat geen ruimte open voor inbreuken. Zij die vergeven zijn, zijn gevuld met de Ziel en hun Ziel vergeeft in retour. Het is de plicht van hen die zijn verlost om hen broeders te verlossen. Zij die vergeven zijn, zijn de middelen van de Verzoening. Zij die door Christus zijn verlost moeten zich verenigen in het verlossen van hen broeders, want dit is het plan van de Verzoening.
- Wonderen zijn de manier waarop geesten, die de spirit dienen, zich met Christus verenigen voor de verlossing van al Gods Scheppingen.
- Verricht nooit een wonder zonder aan mij te vragen of jij dat zou moeten doen. Dit spaart jou voor uitputting en jij zult onder directe communicatie handelen. Omdat wonderen uitdrukkingen van liefde zijn volgt het niet dat zij altijd effectief zullen zijn. Ik ben de enige die wonderen ongedifferentieerd kan uitvoeren, want ik ben de Verzoening. Jij hebt een rol in de Verzoening die ik jou aan zal dicteren.
- Door Christus gecontroleerde wonderen zijn deel van de Verzoening, maar Christus Zijn leiding is persoonlijk en leidt tot persoonlijke verlossing. De onpersoonlijke aard van wonderen is een essentieel ingrediënt, want dit stelt mij in staat de distributie ervan te beheersen zoals ik gepast zie.
- Wonderen zijn voorbeelden van juist denken. Het contact met de werkelijkheid op alle niveaus, wordt sterk en accuraat en staat aldus een correcte omlijning van intra- en interpersoonlijke grenzen toe. Als een resultaat, ziet de doener de waarheid zoals God die heeft geschapen.
- Een wonder is een corrigerende factor die door mij in vals denken wordt geïntroduceerd. Het handelt als een catalist; het schudt onjuiste waarneming op en klikt het in z'n plaats. Deze corrigerende factor plaatst de mens onder het Verzoeningsprincipe, waar zijn waarneming is geheeld. Totdat dit heeft plaatsgevonden, is waarneming van de Goddelijke Orde onmogelijk. Waarachtige dieptewaarneming wordt alleen mogelijk in de hoogste orde van perceptuele integratie. Het Spirituele oog is het mechanisme van wonderen, want wat het Spirituele oog waarneemt is de waarheid. Het Spirituele oog neemt beide de Scheppingen van God en de scheppingen van de mens waar. Onder de scheppingen van de mens, kan het eveneens het ware van het valse scheiden door zijn vermogen om totaal, eerder dan selectief, waar te nemen. Het wordt aldus het juiste instrument voor testen op waarheid, wat altijd het noodzakelijke onderscheid tussen het ware en het valse met zich meebrengt.
- Het wonder lost vergissingen op, want het Spirituele oog identificeert vergissingen als vals of onwerkelijk. Dit is hetzelfde als te zeggen dat, door licht te zien, duisternis automatisch verdwijnt. Duisternis is een gebrek aan licht. Het heeft geen unieke eigenschappen van zichzelf. Het is een voorbeeld van de misvatting omtrent gebrek, vanwaaruit alleen vergissingen voort kunnen komen.
- Wonderen zijn een zegening van ouders naar kinderen. Dit is gewoon een andere manier van het eerdere punt, omtrent; 'van hen die meer hebben naar hen die minder hebben', te bewoorden. Kinderen behoren niet aan ouders toe, maar zij behoeven hun grotere overvloed te delen. Als zij misdeeld zijn, raakt hun waarneming vervormd. Wanneer dit gebeurt is de gehele familie van God, of het Zoonschap, geschaad in zijn relaties. Uiteindelijk moet elk lid van de familie van God terugkeren. Het wonder roept naar hem om terug te keren, omdat het hem zegent en eert alhoewel hij in de spirit afwezig kan zijn.
- Het wonder erkent alle mensen als jouw broeders en de Mijne. Het is een manier om de Universele markering van God in hen waar te nemen.
- Heiligheid is de, op waarneming gerichtte, inhoud van het wonder. Het corrigeert (of verzoent) aldus voor de onjuiste waarneming van gebrek. Zij die voor mij getuigen drukken, door hen eigen wonderen uit dat zij deprivatie hebben verworpen ten gunste van de overvloed waarvan zij hebben geleerd dat die hun toebehoort.
- Een grootse bijdrage van wonderen is hun kracht in het de mens verlossen van zijn misplaatste gevoel van isolatie, deprivatie en gebrek. Zij zijn bevestigingen van het Zoonschap, wat een staat van volmaaktheid en overvloed is.
- Wonderen verrijzen uit een wonderbaarlijke geestestoestand. Door Eén te zijn, gaat deze staat naar iedereen uit, zelfs zonder het bewustzijn van de wonderdoener zelf. De onpersoonlijke natuur van wonderen komt omdat de Verzoening zelf één is en alle schepselen met hen Schepper verenigt.
- Het wonder is een uitdrukking van een innerlijk bewustzijn van Christus en het aanvaarden van Zijn Verzoening. De geest is dan in een staat van Genade en wordt van nature gracieus, zowel naar de Gastheer vanbinnen als de vreemde vanbuiten. Door de vreemde naar binnen te brengen wordt hij jouw broeder. De wonderen waarvan jou wordt gezegd die niet uit te voeren, hebben hun waarde niet verloren. Zij zijn nog steeds uitdrukkingen van jouw eigen staat van Genade, maar het actie-aspect van het wonder zou onder Christus-controle moeten zijn, vanwege Zijn bewustzijn van het hele plan. De onpersoonlijke natuur van de wonderbaarlijke geestestoestand verzekert jouw eigen Genade, maar alleen Christus is in een positie om te weten waar Genade verleend kan worden.
- Een wonder is nooit verloren. Het raakt vele mensen die jij misschien niet eens kent en produceert soms ongehoorde veranderingen in machten waar jij je zelfs niet eens van bewust bent. Dit is niet van jouw belang. Het zal jou eveneens altijd zegenen. Dat is ook niet van jouw belang. Maar het is van belang voor het Verslag. Het Verslag is compleet onbezorgd met betrouwbaarheid, omdat zij volledig valide is vanwege de manier waarop zij werd opgezet. Zij meet altijd wat zij bedoeld werd te meten.
- Het wonder is een leermiddel dat de behoefte aan tijd vermindert. De plotselinge verschuivingen van horizontale naar vertikale waarneming, die het wonder met zich mee brengt, introduceren een interval waaruit de doener en de ontvanger beide veel verderop in tijd komen dan zij anders zouden zijn geweest. Een wonder heeft aldus de unieke eigenschap van tijd af te schaffen, door de plek die het in tijd in beslag neemt onnodig te maken. Er is geen relatie tussen de tijd die een wonder in beslag neemt en de tijd die het beslaat. Het substitueert voor leren dat duizenden jaren in beslag had kunnen nemen. Het doet dit door de onderliggende herkenning van volmaakte gelijkheid en heiligheid tussen de doener en de ontvanger waarop het wonder rust. Het is onstabiel, maar volmaakt cosistent. In andere woorden; het komt door de tijd heen niet aankondigbaar voor en komt zelden in vergelijkbare vormen voor. Maar binnen zichzelf is het volmaakt consistent. Daar het niets behalve een erkenning van gelijkheid en waarde bevat, zijn alle delen gelijk. Dit vestigt de voorwaarde voor validiteit.
- We zeiden eerder dat het wonder tijd afschaft. Het doet dit door een proces van tijd ineen te laten storten. Het schaft aldus bepaalde intervallen erbinnen af. Het doet dit niettemin binnen de grotere tijdelijke sequentie. De validiteit van het wonder dan, is voorspellend, niet logisch binnen het tijdelijke schema. Het vestigt een buiten-het-patroon vallende tijdsinterval, die niet onder de gebruikelijke wetten van tijd valt. Alleen in deze zin is het tijdloos. Door tijd ineen te laten storten, spaart het letterlijk tijd, veelal zoals de zomertijdregeling dat doet. Het herarrangeert de distributie van licht.
- Het wonder is het enige middel dat de mens tot zijn onmiddelijke beschikking heeft om de tijd te controleren. Alleen de Openbaring overtreft het, daar die in het geheel niets met tijd van doen heeft. Het wonder is veelal zoals het lichaam, in dat beide leermiddelen zijn die doelen op het vergemakkelijken van een toestand waarin zij onnodig zijn. Wanneer de Ziel eindelijk in de oorspronkelijke staat van directe communicatie is, dient noch het lichaam noch het wonder enig doel.
- Het wonder maakt geen onderscheid tussen gradaties van miswaarneming. Het is een middel voor correctie van waarneming; wat nogal apart van, danwel de gradatie of de richting van de vergissing effectief is. Dit is zijn waarachtige ongedifferentieerdheid. De door Christus gecontroleerde wonderen zijn selectief alleen in de zin dat zij gericht zijn naar hen die ze voor zichzelf kunnen gebruiken. Daar dit het onvermijdelijk maakt dat zij ze naar anderen zullen uitbreiden, wordt een zeer sterke keten van Verzoening gesmeed. Maar Christus-controle neemt in het geheel geen rekenschap in de grootsheid van het wonder zelf, want het concept van maat bestaat alleen op een niveau dat zelf onwerkelijk is. Daar het wonder op het herstellen van de werkelijkheid doelt, zou het amper nuttig zijn als het werd gebonden door wetten van dezelfde vergissing die het wonder bedoelt te corrigeren. Alleen de mens maakt zulk soort vergissingen. Het is een voorbeeld van de 'zotte constantheid' die zijn eigen geloofsovertuigingen hebben veroorzaakt.
- Het wonder vergelijkt de scheppingen van de mens met het hogere niveau van de schepping; accepteerd wat overeenstemt als waar en verwerpt wat in tegenspraak is als vals. Dit is waarom het zo nauw aan validiteit is verwant. Werkelijke validiteit is beide waar en bruikbaar, of beter; het is bruikbaar omdat het waar is. Alle aspecten van angst zijn onwerkelijk, omdat zij niet bestaan op de hogere creatieve niveaus en daarom in het geheel niet bestaan. Tot de mate waarin een mens bereid is om zijn overtuigingen aan de werkelijke test van validiteit te onderwerpen, tot die mate zijn zijn waarnemingen geheeld (of gecorrigeerd). In het uitsorteren van het valse van het ware, gaat het wonder veelal volgens deze lijnen te werk: Als volmaakte liefde angst verjaagt en er is angst, dan is er geen volmaakte liefde. Maar alleen volmaakte liefde bestaat werkelijk. Daarom, als er angst is, schept dit een staat die niet bestaat. Geloof dit en jij zult vrij zijn. Alleen God kan deze oplossing vestigen, want dit vertrouwen is Zijn geschenk.
